Gecenin üstüne geçirdiği müttefiki olan rüzgar ,ayırt etmeksizin tüm bedenlerin etrafında şehvetle dolaşıyordu. Yukarıdaki hava daha fazla kararmış gibiydi. Havada asılı duran ve geceyle anlamsız bir savaşa giren, merhamet ışığını altındaki tüm bedenlere sunan ay inadına beyaz bir renkle parıldıyordu. Gece ise görkemli bir şekilde tüm cimriliğini kullandığı siyah ve mavi tonlara sahip pelerinini giymiş gibiydi. Ona eşlik eden rüzgar ise pelerin üstündeki siyah bulutları, tüm merhameti ile aşağıdaki varlıkları selamlayan ayın önünü kapatmaya çalışıyordu. Rüzgar aşağıdaki bedenlere tüm soğukluğunu en derinden hissettirecek şekilde sert bir şekilde esiyordu. Aşağıdaki, Knockturn Yolunda birbirine tamamen yakın duran, içlerindeki duygular yüzünden acı hissi duyan iki bedenin arasından öylece geçip gidiyordu.
Rüzgar, Orderic�in dağınık saçları arasından geçip karşısındaki, bedenin sarı saçlarında dans edercesine hareket ederek tatlı kokusunu başka gölgelere taşımak üzere oradan hızla ayrılıyordu. Seri bir şekilde bu durumu sürdürüyordu. Orderic, hala içindeki acıya anlam veremiyordu. Yüzündeki sahte gülümsemenin ne zamana kadar bu şekilde kalacağını düşünüyordu. Ama her an başka bir şey düşündüğü zaman içindeki acı duygusu engel olmak istercesine tüm bedeninde birden alevleniyordu. Ama karşısındaki geceyi güzelliği ve muhteşem tatlı kokusu ile onurlandıran Janice�i düşündüğünde, tek ona karşı hissettiği duyguları düşündüğü bir şey olmuyordu. Sadece verdiği acıyı değiştirmeden, sabit bir şekilde devam ettiriyordu. Orderic karşısındaki bedene karşı hissettiği duygu topluluğunu karşısındaki bedene sunamaması onun daha fazla acı çekmesine sebep oluyordu. İlk defa bu kadar fazla duygu topluluğu içine gömüldüğünü fart etmişti. İçinde tamamen bir karmaşa vardı. Orderic ise o karmaşanın içinde çaresizce kaybolmuş gibiydi. Bir taraf çıkış arıyordu. Ama içinde bulunduğu durumda çıkışı aramak, samanlıkta toplu iğne aramaktan farksızdı. Paylaşamadığı duygu dünyasındaki eziyet tamamen hat safhaya ulaşmıştı. İçindeki duvarların içerisinde kontrolünü kaybetmiş gibi ilerliyordu. Alışılmışın dışında bir duygu bedenine yayılmaya çalıştığında, karşısındaki dişi bedenin tatlı kokusu onun burun deliklerinden içeriye hücum ederek ciğerlerini ödüllendiriyordu. Bedenine çöken duygu, ölüm provasındaymış gibi ağır ve kasvetli bir durumdu. Bu duygu karşısında ezilen bedenine çarpan rüzgarı artık hissetmiyordu. Bedeni parmak uçlarına varıncaya kadar hissizleşmişti. Sırtını dayadığı pürüzlükten yayılan soğukluğu tamamen unutmuş gibiydi. Sadece karşısındaki bedenin gözlerine kilitlenmişti.
Gözleri içindeki derinliği unutmamak için aklına kaydedercesine derin ve dikkatli bir şekilde gezdiriyordu gözlerini. Suratına vuran serin bir nefes ile tamamen dikkatini karşısındaki bedene vermişti. Güzelliğini tüm geceye sunan beden,, topukları üstünde yükselerek ve destek için Orderic�in beyaz teni ile kaplı boğazını kaplayan gömleğinin yakalarından tutarak yükselmişti. Kalbine giden damarların içindeki ilahi sıvı o kadar hızlanmıştı ki hissizleşmiş bedeni tüm hislerini bir çırpıda geri kazanmıştı. Kalbi göğüs kafesini parçalamak istercesine hızlı bir şekilde atmaya başlamıştı. Suratına yayılan sıcaklık duygusuna anlam veremiyordu. Janice�in yaptığı her hareket yavaş bir şekilde gerçekleşiyordu. Orderic buna dur demek istemiyordu. Aksine devamında ne geleceğini merak ederek onun gözleri içine bakıyordu. Janice, ikisi arasındaki mesafeyi kapattığında tatlı kokusu ve serinletici nefesini tüm yüz hatlarını hissediyordu. Kalbi delicesine çarparken içindeki acının dindiğini fark ettiğinde şaşırmıştı. Ama belli etmemişti. Janice, bir süre duraksadıktan sonra eli onun yanağına gitti. Sıcaklığı sanki tüm bedenini yakmaya başlamıştı. Ardından adamın alt dudağını dudakları arasına aldı. Orderic�in kalbi şimdi göğüs kafesini gerçekten fazlasıyla zorluyordu. Nereydi eski o soğukkanlılığı? Bedenini sarmalayan eski, kırılmaz tabularıyla kilitli olan duyguları bir anda yok olmuş gibiydi. Anlam veremediği bu durumu şuanda tamamen aklında silmişti. Dudakları Janice�in dudakları ile buluşmasını izliyordu. Donuk bakışları arasına paylaşılmamış duygu dünyasından bir duygu kara gölge gibi düştü. Dudakları arasından bedenine ulaşan tat bedenine ilk defa huzur duygusunun dolmasına sebep olmuştu. Huzur ve acımasızlıktan doğmayan başka türlü mutluluk onun kafasının karışmasına sebep olmuştu.
Dolunayın sert çehresine ciddi bir şekilde karşılık vermek isteyen siyah ve mavi tonları ile parıldayan pelerini üstüne geçirmiş gecenin içinde iki bedene adeta birbirine yapışmış gibiydi. Orderic içindeki ilk duygu deneyimlerine anlam veremiyordu. Ama dudaklarında dudakların tadına vermişti tüm dikkatini. Şuanda tüm dünya bir gürültü ile yok olsa umurunda bile değildi. İçindeki mutluluk ve huzur duyguları eşliğinde hareket eden duygu seli, Janice�in birden dudaklarını çekmesi ile son bulmuştu. Yerini ise bedenin karanlıklarından çıka gelen acıya bir kez daha bırakmıştı. Orderic ona ilk defa donuk bakışları ile bakmıyordu karşındaki bedene. Janice dudaklarını bir hışımla çekmesine rağmen, Orderic�in kolları arasında kalmıştı. Yüzü sanki yerdeki bir şeyi incelercesine önüne düşmüştü. Orderic karmaşıklığın ebruli hissi eşliğinde ne olduğunu anlama istercesine bakıyordu. Tam bu sırada kulaklarına dolan rüzgarın bozuk ezgisi arasında melodik ses "Ne yapıyorum ben böyle?" demişti. Orderic�in şaşkınlıktan çatan kaşları,gözlerindeki kalıplaşmış donuk bakışların yok olduğunu belli etmişti. İçindeki acı gittikçe yükselirken karmaşa içinde bulunduğu duygulara ortak bir ad bulmuştu. Ama bunu kabul etmek ve etmemek arasında kalmış gibiydi. İçindeki bu kararı sonra vermek istercesine, elini başının önüne indirmiş olan cadının yuvarlak ve kusursuz teniyle kaplı çenesine götürdü. Hafif bir baskı uygulayarak onun yüzünü kendi yüzüyle aynı hizada duracak şekle getirdi. Karşısındaki gözlerde cesareti olmayan ve acı hissi hisseden bir duygu görmüştü. Yüz hatlarında tamamen içten olan bir gülümseme belirmişti. Çünkü oda kendisi gibi içindeki duygu karmaşasından dolayı acı çekiyordu. Onun kendisine, kendisinin ona benzemesi konusunda bunu kast etmiş gibiydi. Orderic hiçbir şey söylemeden, sağ elini onun kusursuz yanağı üstüne koydu. Eline yayılan sıcaklık tüm vücuduna yayılmaya başladığında yavaş bir şekilde dudaklarının onun dudaklarına bastırmıştı. İçinden yükselen ve tüm kırılması imkansız tabularını kıran duygu eşliğinde büyük bir istekle onun dudaklarını ezberliyordu. Kalbi şimdi ilkinden daha sakin bir şekilde atıyordu. İçindeki kararsızlık ise şimdi son bulmuştu. Paylaşamadığı duygu dünyasına aşk sıfatını yakıştırmıştı. İlklerin verdiği acıya inandığı için acı çektiğini düşünüyordu. İlk defa bir dişi bedene bu kadar bağlanabiliyordu. İlk defa bir dişi bedeni şehvet ve haz duygusu için istemiyordu.
Sert bir şekilde esen rüzgarı umursamadan onu birkaç saniye tüm isteği ile öpmüştü. Dudaklarını yavaşça çekti. Yüzünü sadece biraz daha uzaklaştırmıştı. Eli hala onun yanağı üstündeydi. Gözlerindeki donuk bakışlar yok olmuştu. İçindeki acı tamamen bedenini terk etmişti. Yüzleri arasında sadece milimetrik fark vardı. Nefesleri iki bedenin suratına vuruyordu. Orderic, �"Yaptığın şey, yaptığımız şey içimizdeki tabularımızı yıkmak olarak adlandırabiliriz."� Demişti. Yüzünde geçmişin yerleştirdiği tüm soğukkanlılığı alıp götüren bir tebessüm oluşmuştu. Ardından bir fısıltı halinde "�Garip gelebilir ama galiba seni seviyorum."� Dedi. Gözlerinde içten gelen bir alaycılık belirdi. Orderic, tüm tabularını yıkmasına neden olan dişi bedene tüm hissettiği duygu selini söylemiş ve gece eşliğinde onunla paylaşmıştı. Ama içinde garip bir şekilde, karşısındaki bedenin kendisini reddetme korkusu vardı. Ya bu oynadıkları hileli oyunun bir parçasıysa diye iç geçirdi.
İki bedenin yüzleri birbirine tamamen yakındı. Yüzlerine vuran serin nefesleri ve bedenlerinden yayılan kokuları teneffüs ediyordu. Ay tüm merhametini aşağıdaki bu iki bedene sunmak istercesine beyaz ışığını iki bedenin üstüne yoğunlaştırmıştı. Tek merak edilen şeyin bu durumun oynadıkları hileli oyunun bir parçası olup olmadığı idi.
Anasayfa 
